23 Şubat 2009 Pazartesi

HAFTASONU MACERALARI

Karya ve Duru
1.5 sene önce


Genellikle haftasonlarım Karyacığımın sosyal hayatını pekiştirmekle geçiyor,mesela bu bu cmt,pazar.Cumartesi sabahına muhteşem bir karla uyandık ,oturduğumuz site çok güzel yeşillik ,ve ağaçlarla dolu,adeta küçük bir orman ,tabi kar yağınca manzarasıda süper oluyor ,kahvaltımızı yaptık ,derken Arhanın annesi ilknur aradı "hadi kızakları alıp çocukları çıkaralım "diye ,bizde hazırlandık hop attık kendimizi dışarı.Ben hava epey soğuktur diye tahmin ederken ,inanılmaz yumuşaktı hava ,bizimkiler başladılar oynamaya ,bir keyif bir keyif...derken elinde havuçla koşa koşa Anıl geldi(çete tamamlandı böylece)yuvarlandılar,kardan adam yapmaya çalıştılar ,kızak kaydılar,böylece 1.5 saat geçti,evimize geldik dinlenelim diye.Karya ya yemeğini yedirdim cumburlop yatağa öğlen uykusuna.1 saat kadar uyudu ,kalktık hazırlandık ,akşama halası damlaya davetliydik ,kuzeni Durularla birlikte .7 gibi gittik(aman maçı kaçırmayalım!!)Derken kızımın Durusu geldik ,iki çılgın kız kim tutar sizi!!Zaten kimse tutamadı gece saat 1 e kadar nonstop oynadılar ,süperdiler ,hiç bir anlaşmazlık ,paylaşamama ağlama yoktu ,sonra düşündümde 2 bayan 5 saat birarada olsa mutlaka anlaşamadıkları ,fikir ayrılığına düştükleri bir şeyler olur,ama bizim kızlar maşallah hiç bir sıkıntı yaşamadılar ,yaşadılarsada (ki bu daha takdire şayan)hiç bize aksettirmeden çözdüler kendi aralarında .Eve ancak 1.30 da gelebildik ,Karya ve eşim yatağa bense lost seyremek için laptopun başına ,ve ancak 3 te yatabildim,içimden şöyle düşündüm canım kızım çok yoruldu yarın 10 da ancak kalkar ,bende biraz uyumuş olurum diye,ama süpriz saat 8.30 da ayaktaydı,fakat benim ayakta durucak halim yoktu.Karyaya kahvaltısını hazırladım,diego çizgifilmini açtım gidip bir yarım saat daha uyudum.Kalkınca ev ahalisi tekrar kahvaltıya oturduk ,sonra ne yapsak diye düşünürken başladı telefonlar gelmeye ,acil bir program yapıldı ,evet sinemaya gidiyorduk(niko ya gittik ,ve pek de başarılı bulmadım ,korkutucu öğeler vardı,ayrıca gene aklıma takıldı ,niye bütün kötü kahramanları çirkin olarak çizerler gösterirler filmlerde ve kitaplarda?)Annelerden ben ,Nuran,Tüzün,Gökçe ,çocuklardan Karya,Can,Duru,Eren,Nehir.Çıkışta yemek yedirdik çocuklara ve eve geldiğimizde 4 olmuştu saat ,sonra banyo yemek oyun uyku.Böylece geçti bir haftasonu,sabah Karya 9da ancak kalkabildi(bu arada cuma geceside dışardaydık ,o akşamda epey bir oynayıp yoruldu)Kısa bir süre sonra Karyanın gelişimi açısında bir takım faliyetlere yönlendirmeyi düşünüyoruz,müzik ,yaratıcı drama veya yüzme olabilir,2-3 haftada bir de arkadaşının mutlaka doğumgünü oluyor,sinema ,tiyatro ,park derken bütün haftasonu iyice dolucak ,esas bu yoğunluğunu 2 çocuğu olanlar nasıl idare ediyor dimi ,herşey çarpı 2,zor oluyordur yetişmek.

17 Şubat 2009 Salı

BİR AN ÖNCE YAPILACAKLAR

Her gün ev kreş arası eskişehir yolunda 42 km araba kullanıyorum ama bu kadar yol yapmanın önemini geçen hafta otobüs sağ aynama çarpana kadar anlamamıştım.Neyse ki ucuz atlattık ,gene de epey bir sıkıntıya sebep oldu benim için.Fakat aradan 1-2 saat geçince bir anda şimşekler çaktı beynimde "ya ciddi bir şey olsaydı ,ya acil bir durum olsaydı ve Karya arabadan çıkmak durumunda olsaydı,ya ben kendimde olmasaydım...vs vs vs "Tüm bu doğmamış çocuğa don biçme hesapları beni tek bir noktaya götürdü :Karya araba koltuğunun emniyet kemerini açamıyor.Aslında ne kadar atlanan bir detay ,önemsiz gibi görünüp çok önemli olan.Tabi hemen bu işe el atmaya karar verdim.Tüme varım şeklinde bu olayın sonucunda yapılacaklar:
1-emniyet kemeri açma çalışmaları
2-ev adresi öğretilecek(gerçi biliyor ama her seferinde oturduğumuz sitenin adını unutuyor)
3-telefon numarası(tercihen benim cep numaram)
Hadi bize kolay gelsin..

15 Şubat 2009 Pazar

KARYA BÜYÜYOR

Canım kızım pamuğum sen ne zaman bu kadar büyüdün kocaman oldun,daha o kadar yeni gibi minicik ayaklarına ellerine bakıp ,"ay nasıl büyüyüp yürümeye başlıcak nasıl konuşucak huyu nasıl olucak annecim babacım diye sarılacakmı mı "diye düşündüğüm zamanlar, geriye bakınca nasıl da özlüyor bazen insan.Zaman geçtikçe eski günler de özleniyor bazen.Gerçi maşallah Karya hiç bir zaman bize ciddi sorunlar yaşatmadı ,bakılması hep keyifli bir çocuk oldu ,zaten yaklaşık 1.5 senedir de altın çağımızı yaşıyoruz ,kızım bana gerçek bir arkadaş,tut elinden nereye istiyorsan götür ,gezmeyi yürümeyi sever ama en çok durmaksızın konuşmayı bir şeyler sormayı.Dün pıtırcık Mira'nın ilk doğumgünü partisindeydik Banu ve Cenk çok güzel ağırladılar bizleri ve minik misafirlerini,Mira'cık her zaman ki gibi muhteşemdi.Benim tatlı kızım da en büyük misafirdi ,çok güzel ablalık yaptı ve Karya için de aslında çok değişik bir gün oldu ,uzun zamandır böyle çok bebekli bir grubun içinde yer almamıştı ,sürekli kendi bebekliği ile ilgili sorular sordu ve benim de kızımın bebekliği geldi aklıma.İşte gene anladım ki insanoğlu ne kadar nankör,hiç unutmam dediğim şeyleri hayal meyal hatırlıyorum inanamadım kendime,ama annelik inanılmaz bir tempo hele de bebeğine yardımsız bakan anneler için..sürekli yeni bir şeyler çıkıyor ,kendinizi revize etmeniz ,ayarlamanız ,planlamanız gerekiyor, atik olmak, kararlı olmak,aynı anda 3 iş yapıp 3 farklı şey düşünmek anneliğin olmazsa olmazları(bu arada kadınlığa dair hiç bir sıfatı unutmamak mesela:anne,eş ,çocuk gelin ,arkadaş,abla ..) .Tüm bunları düşününce gayet normal aslında unutmak.Biraz kilişe olucak ama tam bu günlerde şu duyguları yaşıyorum "allahım gün gelicek kızım yuvadan uçup gidicek kimbilir nerelere gidicek okumaya "sonra iç sesim gene diyor ki "yok canım niye gitsin uzaklara şu evdeki göbek bağını atarız odtü'ye böylece garantilemiş oluruz ,en fazla 3km uzağa gider böylece"ne kadar bencilim dimi!!ama aynen böyle düşünüyorum işte napıyım.Sonra dedim ki kendime nerden çıktı bu panik ?ve buldum !!önümüzdeki ay bir çok okulun başvuru dönemi başlıyor gerçi bizim için 1 sene daha var fakat 2005 doğumluları alan 1-2 okul var.Tahmin edrsiniz aldı beni bir düşünce.....(devamı yarına)

5 Şubat 2009 Perşembe

KARYA'NIN 4. YAŞ GÜNÜ











Evettt,benim için en önemli gün geldi çattı,kızımın doğum günü,canım benim nasıl kocaman oldu nasıl ne ara bu kadar büyüdü inanamıyorum.. 2 senedir Karya'nın doğumgününü 3 seferde kutuluyoruz,önce okulda arkadaşlarıyla sonra evde arkadaşlarıyla ve son olarak aile büyükleriyle.Bu sene evde rakadaşlarıyla olan doğumgününde hem değişik hemde çocukların hoşuna gidicek bir şeyler yapmak istedim ve onlara çocuk menüsü hamburger söyledim,annelere ise menüyü kısa tutup 3 çeşit hazırladım,2 çeşit de gelen arkadaşlarım getirdi salaonda sehpanı n üstüne de onları koydum böylece herkes rahat rahat istediklerini aldılar tabaklarına.Gelelim çocukların masasına tam 12 kişilerdi neyseki bizim yemek masası açılınca epey bir büyük oluyor ,biraz sıkışarak da olsa sığdılar.En önemlisi masaya peçete cinsinde büyük bir masa örtüsü aldım,biraz zor oldu bulması doğrusu,ama masa toparlanması acayip rahattı,içecekleri kaldırdık ,zaten tabaklarda kağıttı ,der top edip hop çöp kutusuna .Ev tam bir curcunaydı her köşede çocuklar,koşturanlar zıplayanlar hepsi çok çok eğlendiler tabi bende ..Kendimi o gün foğraf çekmeye adadım tam 200 tane çekmişim.Ve esa süpriz pastadan sonraydı'KURABİYEDEN EV' Karya'nın 2. yaş gününde arkadaşım tatlı Mira'nın annesi Banu, Karyaya süpriz olarak yapıp getirmişti ,çok güzel olmuştu bizde bayılmıştık, o zaman gelen çocuklar 2-3 yaşlarındalardı .Bu yaş gününde bende düşündüm ki böyle bir şey çok güzel olur ,hemde büyüdükleri için daha bir hoşlarına gider diye,Nitekim öyle oldu hemen hemen hiç biri pasta yemeyip yarım saat evi yemekle meşgul oldular.

KARYA'NIN KAYAK MACERASI







Geçen sene ılgaz'a gittiğmizde devremülk satışı olduğunu öğrendik ,49 seneliğine ve uygun fiyata aldık.Her ne kadar Karya'nın temiz hava alması için uygun bir yer olduğunu düşünsekde asıl faydasını bu sene gördük.Çok eğlendi kendine yeni arkadaşlar buldu bir anlamda kendini aştı canım kızım orda.Geçen sene kayak yapan çocukları görmüştük ,kayak öğretmenlerine sorduğumuzda 4 yaş başlamak için uygun demişlerdi.Bu sene ders aldırdık ,ama en önemlisi kendisi heves etti ve çok istedi,ayağına uygun kayakları da bulduk kiraladık eh kim tutar artık Karya'yı ....Çok hoşuna gitti ders saatlerini keyifle bekledi ,biz bile bu kadarını beklemiyorduk ama muhteşem kaydı.Tabi biz evhamlı anne baba olarak önce bir panik olduk ,çok mu erken ,seneye mi deneseydi diye ama doğru kara verdiğimizi Karya'nın ne kadar başarılı olduğunu görünce anladık.Birde tabi aklımda çocukların büyüdükçe korkularının arttığı düşüncesi vardı,mesela kızım 1.5 yaşındayken bii kii üç diye hiç çekinmeden havuz atlar batar çıkardı lakin seneler geçtikçe ürkmey başladı ,bus sene denizde boyunu geçmemeye ve dalga olduğu zaman denize girmemeye dikkat etti.Bu aklıma geldikçe belki dedim seneye kaymak istemiyecek ,en iyisimi hazır niyetlenmişken başlayalım.Bu arada gittiğimiz yer de çok güzeldi ,hava mis gibi kalabalık değil,çocuklu aileler çoğunlukta ,çocuklar ve yeni öğrenenler için ayrı bir pist,yemekler de iyidi bu sene .Hepimize çok iyi geldi,bir süredir hiç çekirdek aile şeklinde tatil yapamıyorduk bu sayede kızım da babasına doydu.