KARYA VE KARDEŞİ

Kızım benim nasıl mutlu ,nasıl sevinçli kardeşi olucak diye,hergün mutlaka karnımı sevip kardeşiyle konuşuyor ,onun için bir şeyler yapıp almak istiyor ,anlatılacak gibi değil ,görek lazım halini,bazen bana annecim karnında kardeşim varya ,sen yorulma op yüzden ben herşeyde yardım edicem sana diyor,halbuki şu ana kadar hiç karnımda kardeşini taşıyorum şunu yapamam ,yorulamam gibi şeyler ,babasıda bende söylemedik.Aslında bu durum beni rahatsız ediyor ,çok fazla sorumluluk üstlenmeye çalışıyor.Son bombası dün okul bitiminde herkes evlere dağılırken ,arkadaşı Anıl'ın annesi Nurgül'e dönüp"Nurgül iyi bak Anıl'a "dedi.Mesela arkadaşlarıyla oynarkende fazlasıyla anaç ,bazen annelerin çocuklarında umursamadıkları şeyleri dert ediniyor kendine .Böyle yaşamak çok zor ,bende fazla ince düşünceliydim eskiden,uzun uğraşlar sonucu epeyce törpüledim kendimi.Şimdi aynısı Karya için gerekli,nasıl yapıcaksak artık onu.Belkide sadece bir dönemdir geçer,en iyisi izleyip görmek.

EVDEN HABERLER 2

Epeydir yazamıyorum,bırakın yazmayı ,laptopumu açamıyorum ,mailler olmuş dağ gibi ne çok şey birikmiş...Onlar birikti ama bende tabi boş durmadım bu arada ,bir çalışkanlık ,bir koşuşturma.Önce evimizi boyattık,sonra çocukların odalarını parke yaptırdık,Karya'ya yeni oda takımı aldık,eh az iş değil tabi neredeyse bütün ev elden geçti.Bu işlerden en şanslı çıkan Karyacım oldu,eskiden oturma odası olarak kullandığımız aslen oyuncak odası olan oda Karya'nın oldu.Çilek'ten görüp beğendiği afacan çocuk odasına sahip olamadı ama yerine bir genç kız odası oldu.Hikayesine gelince malum ,ikinci de yolda olduğundan oda düzenlemesiyle aklımın meşgul olduğu bir gün internetten çocuk odalarına bakıyordum,derken bizimki afacan çocuk odasın gördü ve vuruldu ,o gün bu gündür o odayı sayıklıyordu,aradan 2 ay geçti dedesi ,ananesi ,babası ,ben ve Karya gidip beğendiği odayı alalım dedik.Fakat afacan takımı görünce ben ve Karya hariç herkes şok oldu ,hiç beğenmediler ,çok basit ve kullanışsız buldular,uzun uğraşalar sonucu elbirliğiyle Karya'yı vazgeçirdik,yerine Şeker isimli takımı aldık (şimdi bu takım olduğu için çok mutlu,iyiki beni öbüründen vazgeçirmişsiniz,zaten kaydırağı da sağlam değildi diyor).Şimdi kızım prensesler gibi cibinlikli bir yatakta uyuyor ,halinden ve odasından çok memnun ama genede biraz yabancılık çektiğni hissediyorum.

EVDEN HABERLER

Sonunda Karya'ya söyledik,tepkisi ise aynen tahmin ettiğim gibiydi,zaten içten içe o kadar istiyormuş ve bekliyormuş ki hiç şaşırmadı ,sevinçle karşıladı.Zaten "Karya'cım senin bir kardeşin olmuyacak" desek o zaman daha çok şaşırırdı eminim.Bu taze bilgiyle hayatımızda ,dahası Karya'nın hayatında ne değişti :
1-ismini koydu Ömer(nerden çıktı diyenlere ,babasıyla basket maçı seyrederken duymuş,bir basketçi abinin ismiymiş)
2-her sabah kalkınca "annecim karnına bir bakıymmı ,kardeşim büyümüşmü "kontrolleri yapıyor
3-alışveriş yerlerine gittiğimizde sürekli kardeşini de düşünüyor ,geçen hafta dedesine "Ayhan dedecim Ömer'e de tulum alalım"dedi ve aldırdı
4-herkese bir kardeşi olucağı haberini veriyor ,böylece tanıdık tanımadık bilmeyen kalmadı hamile olduğumu,ee boşuna dememişler çocuktan al haberi diye.