22 Ocak 2010 Cuma

ZAMANLA YARIŞAN ANNE




Yılbaşından beri bir koşturmadır gidiyor,herşeye yetişmeye ,hiç bir anı kaçırmamaya çalışıyorum ama nafile sanırım.Evde ,büyümekte olan iki çocuk olunca nereye bakıcağını şaşırıyor insan.Tabi tüm bunlar olurken bende büyüyorum biraz daha olgunlaşıyorum belki.Fark ettim ki eskiden evhamlandığım bir çok şeyi şimdi gözardı edebiliyorum ,işin güzel yanı bir şeyde olmuyormuş meğersem.Ocak ayının 2.haftası Ilgaz'a gittik ,her zaman ki gibi çok güzeldi ,mis gibi hava ,lapa lapa kar ,harikaydı.Gitmeden önce bir sürü soru işareti vardı aklımda ,hatta gitmek istemiyordum.Ama iyi ki Dalca'yı dinleyip gitmişiz,dönmek istemedim.Oğlan arda temiz havadan olsa gerek mis gibi uyudu,Karya kayak işini halletti,çok güzel kaydı.Bizde fırsat buldukça iki lafın belini kırdık arkadaşlarımızla(kayınvalidem vekayınpederim de bizimleydi,onların yardımlarınıda unutmamak lazım tabii).Ömer i uyurken bırakıp koşa koşa Karya'nın kayak dersini izlemeye gidiyordum,Ömer uyanınca geri dönüp,otelin bir köşesinde emzirip ,bu sefer yemeğe gidiyorduk.En güzel zaman öğleden sora ikisini de alıp odaya gidiyordum birini sağıma birini soluma yatırıp uyumak oluyordu(Ömerin gaz sancısı tutuğu gün hariç)Böyle geçti işte 5 gün ,hatta Karya bizimle dönmedi ,o kadar memnunduki hayatından ,babaannesiyle kalmak istedi ,cumartesi beraber döndüler.Salı günü de okula gitmeye başladı tatlı kızım.Ömer'de hergeçen gün büyüyor tatlılaşıyor ,gülücükler saçıyor etrafa,ablasına bayılıyor.Bazen emerken ablasıda yanımda bıcır bıcır konuşuyorsa ,emmeyi bırakıp ona gülücükler atıyor.İşte aralarındaki bu ittifaka bayılıyorum.Kayda almamız gereken zamanlar işte bu anlar,öyle tatlı oluyorlarki ,içim huzur doluyor.Ama elbetteki işlerin güllük gülüstanlık olmadığı zamanlar da var,mesela Karya'nın yemek yemediği veye ikisininde aynı anda ağladığı vakitler,böyle anlarda ise gerçekten çok çaresiz oluyorum.Ama ikinci çocuk sahibi olmanın öğrettiği bir şeyde ,gerçekten hiç bir anın sonsuza kadar sürmediği ( güzel olanında ,sıkıntılı olanında).
Yazılarımı gayet doğal ve daha önceden hazırlamadan yazdığımdan dolayı bazen fark ediyorum ki konudan konuya atlıyorum,başı bir başka sonu bir başka oluyor,neticesinde demek istiyorum ki bir kusurum oluyorsa affedin arkadaşlar!!

1 yorum:

Gülüş dedi ki...

Çok güzel fotoğraflar! Mutluluğun resmi!